Poradnik Pracownika
Header oprogramowania dla biur rachunkowych Header oprogramowania dla biur rachunkowych Header oprogramowania dla biur rachunkowych

Czy za zwolnienie na rozprawę sądową przysługuje wynagrodzenie?

Zdarzają się sytuacje, kiedy zostajemy wezwani do sądu w osobie świadka. Co zrobić w takiej sytuacji? Prosić o urlop wypoczynkowy czy urlop bezpłatny? Czy jest jakieś inne rozwiązanie, a jeśli tak to jakie? Przeczytaj artykuł i dowiedz się, z czym wiąże się zwolnienie na rozprawę sądową.

Zwolnienie na rozprawę sądową w ewidencji czasu pracy

Na początku wyjaśnijmy, że usprawiedliwienie nieobecności w pracy z tytułu wezwania do stawiennictwa, może tyczyć się wezwania do: organu administracji rządowej lub samorządu terytorialnego, sądu, prokuratury, policji lub organu prowadzącego postępowanie w sprawach o wykroczenia. Nie ma znaczenia, czy jesteśmy wezwani jako jedna ze stron, w osobie świadka, pełnomocnika, interwenta w postępowaniu cywilnym, czy biegłego.

W przypadku wezwania pracownika w celu wykonywania czynności biegłego, pracodawca również ma obowiązek zwolnienia pracownika od pracy. Przy czym należy mieć na uwadze, że oprócz stawiennictwa na rozprawie w celu wydania opinii, mogą to być różne inne czynności takie jak np. przeprowadzanie badań, zapoznawanie się z aktami sprawy czy uczestnictwo w wizji lokalnej.

Wymiar zwolnienia pracownika od pracy z tytułu wykonywania czynności biegłego nie może przekraczać 6 dni w ciągu roku.

Zwolnienie na rozprawę sądową - usprawiedliwiony cały dzień?

Przepisy określają, że obowiązkiem pracodawcy jest zwolnienie na rozprawę sądową pracownika, na czas stawiennictwa, określonego w wezwaniu przez wyżej wymienione organy. Oznacza to, że pracownik może zostać zwolniony z pracy na godzinę umieszczoną na wezwaniu. Oczywiście uwzględnia się tu także czas na dojazd. W związku z tym, po zakończeniu sprawy, pracownik zobowiązany jest powrócić do pracy.

Wezwanie na rozprawę sądową a obowiązek poinformowania pracodawcy

Nieobecność pracownika zostanie usprawiedliwiona po okazaniu pracodawcy imiennego wezwania wydanego przez jeden z organów. Jednak mając na uwadze to, że nieobecność pracownika może spowodować komplikacje w funkcjonowaniu zakładu pracy, pracownik ma obowiązek powiadomić pracodawcę o wezwaniu na tyle wcześnie, aby móc temu zapobiec. Wynika to z obowiązku pracownika dbania o dobro zakładu pracy. Jeśli sposób informowania przełożonego o takich sytuacjach nie jest określony w wewnątrzzakładowych przepisach, należy przyjąć, że pracownik może poinformować pracodawcę osobiście lub za pośrednictwem innej osoby, telefonicznie lub pocztowo.

Zwolnienie na rozprawę sądową a wynagrodzenie

Za czas zwolnienia na rozprawę sądową pracownik nie otrzymuje wynagrodzenia od pracodawcy. Pracownik może starać się o otrzymanie utraconego wynagrodzenia od organu wzywającego do stawiennictwa. W tym celu pracownik powinien otrzymać od pracodawcy zaświadczenie określające wysokość utraconego przez pracownika wynagrodzenia ze względu na nieobecność w pracy z tytułu wezwania w charakterze świadka.

§ 16 ust. 2 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie sposobu usprawiedliwiania nieobecności w pracy oraz udzielania pracownikom zwolnień od pracy 
W razie skorzystania przez pracownika ze zwolnienia od pracy, o którym mowa w § 5–7, 10 oraz w § 11 ust. 1 pkt 1 i 3, pracodawca wydaje zaświadczenie określające wysokość utraconego wynagrodzenia za czas tego zwolnienia w celu uzyskania przez pracownika od właściwego organu rekompensaty pieniężnej z tego tytułu – w wysokości i na warunkach przewidzianych w odrębnych przepisach, chyba że obowiązujące u danego pracodawcy przepisy prawa pracy przewidują zachowanie przez pracownika prawa do wynagrodzenia za czas zwolnienia.

W sytuacji kiedy pracodawca z własnej woli wypłaci pracownikowi wynagrodzenie za czas nieobecności, pracownik nie może starać się o rekompensatę od organu (instytucji).

Jeśli pracownik został wezwany jako jedna ze stron na sprawie, wtedy rekompensaty może domagać się od drugiej strony (przegranej). Rekompensata może dotyczyć zarówno utraconego wynagrodzenia, jak i kosztów transportu i noclegu.