Ambicja - czy pomaga nam w karierze zawodowej?
Według słownika języka polskiego wydawnictwa PWN ambicja to silne pragnienie odniesienia sukcesu lub osiągnięcia doskonałości lub poczucie godności własnej. Z pojęciem tym jesteśmy zaznajomieni niemal od dziecka - często słyszymy, że jesteśmy mniej lub bardziej ambitni, że cechuje nas ambicja lub, że jesteśmy za mało ambitni. Te słowa sprawiają, że cecha ta jest z nami właściwie od początku i intuicyjnie znamy jej znaczenie. Dzięki ambicji sięgamy po więcej, pilniej się uczymy, zdobywamy tytuły i rozpoczynamy karierę zawodową. Czy ambicja może nam przeszkadzać? Kiedy powinniśmy się zastanowić, czy nie hamuje ona naszej kariery? Przeczytaj w niniejszym artykule!
Człowiek, którego cechuje ambicja
Jaką osobą jest człowiek ambitny? Przede wszystkim zna on swoją godność, pracuje pilniej i łatwiej mu osiągać coraz wyższe cele. Ambicja sprawia, że są one sprecyzowane, dzięki czemu nie błądzi on we mgle. Zazwyczaj im człowiek jest bardziej ambitny, tym bardziej wierzy w siebie i tym więcej chce osiągnąć.
Niestety, jak w wielu innych przypadkach, także ambicja może stać się chorobliwa. Wtedy żaden osiągany cel nie cieszy, chce się wciąż więcej, co skutkuje zmęczeniem, wypaleniem, brakiem umiejętności rozdzielenia życia zawodowego i prywatnego oraz trudem w nawiązywaniu współpracy.
Jak ambicja pomaga w karierze?
Człowiek ambitny dąży do czegoś, co aktualnie jest poza jego zasięgiem, ale czego osiągnięcie dałoby mu dużo satysfakcji. Cecha ta sprawia, że jest bardziej zorganizowany i zmotywowany do pracy, sięga po więcej, przykłada się do zadań, które wykonuje i ma sprecyzowany cel.
Praca z wyznaczonym celem jest niezwykle ważna. Dzięki temu nie błądzimy w ciemnościach, wiemy, co chcemy osiągnąć i łatwiej jest nam dobrać środki do osiągnięcia tego. Kiedy nie do końca wiemy, co mamy robić lub wykonujemy zadania, w których nie widzimy sensu, spada nie tylko nasza efektywność, lecz także kreatywność i motywacja. Ambicja sprawia, że ten problem znika.
Jednocześnie osoba ambitna nie kończy na jednym celu, zazwyczaj jak tylko zbliża się do dosięgnięcia jednego, od razu zna już kolejny. Można powiedzieć, że jest to droga bez końca, jednak stawianie sobie nowych wyzwań sprawia, że nie nudzimy się, poznajemy nowe rzeczy i stale się czegoś uczymy. Nie ma w nas znużenia, powtarzalności zadań, która może doprowadzić nawet do wypalenia zawodowego.
Czy więc ambicja pomaga w karierze? Oczywiście. Trudno mówić o zdobywaniu kolejnych szczebli bez ambitnego podejścia. Pamiętajmy jednak, że tak jak w przypadku innych cech, również nadmierna ambicja może stać się wręcz chorobliwa i przeszkadzać w efektywnej pracy.
Chorobliwa ambicja jako przeszkoda
Każdy z nas z pewnością zna taką osobę. W szkole płakała kiedy dostała 5-, na studiach prosiła o poprawę 4,5. Mimo że dostawała oceny uznawane za bardzo dobre, nie była najlepsza, co doprowadzało ją do swego rodzaju załamania. Często działo się tak ze względu na rodziców, którzy wymagali od dzieci zbyt wiele. Nierzadko ambicja nie pozwalała tej osobie na - w jej ocenie - nie najlepsze wyniki. Ludzie patrzą na to z niedowierzaniem, a uczniowie tacy często są mniej lubiani przez rówieśników. Ambitne osoby mogą jednak nie panować nad sobą i nie wiedzą, że zwykła chęć dobrych ocen przerodziła się w coś innego, co może doprowadzić nawet do załamania, kiedy coś nie idzie tak, jak to było zaplanowane.
Kiedy warto się zatrzymać i przemyśleć, czy ambicja nie zaprzepaszcza naszej kariery? Jeżeli za bardzo skupiamy się na niej i stawiamy sobie zbyt wysokie, wręcz nierealne cele, ambicja może stać się naszym wrogiem.
Przede wszystkim od ambicji do nadmiernego perfekcjonizmu droga jest stosunkowo krótka. W związku z tym osoby o chorobliwej ambicji nigdy nie są z siebie zadowolone, uważają, że mogą zrobić coś lepiej, stawiają sobie coraz bardziej wymagające cele i nawet jeżeli uda im się je zrealizować, znajdą coś, co poszło nie po ich myśli.
Często więc ambitne osoby pracują do utraty tchu. Nie chcą, aby ktokolwiek im pomagał, ponieważ wierzą, że tylko oni wszystkiego dopilnują. Nie dosypiają, nie dojadają, nie potrafią oderwać się od myśli o pracy. Wówczas często podupada zdrowie psychiczne i fizyczne. Łatwiej o choroby, które również mogą doprowadzać ambitne osoby do frustracji. Może pojawić się również wypalenie zawodowe, permanentne zmęczenie, a nawet depresja.
Ambicja ambicji nierówna
Żyjemy w czasach, kiedy z każdej strony docierają do nas informacje o osobach, które pracują dużo, a robią na co dzień jeszcze więcej - pracują, wykonują zlecenia, sami gotują, po godzinach doszkalają się, znajdują również czas na siłownię i kurs językowy. Kiedy to słyszymy, naturalnie wydaje nam się, że za mało robimy, nic w życiu nie osiągniemy, jeżeli będziemy się obijać. Mamy ambicje na więcej. Możemy jednak wpaść w błędne koło, które sprawi, że zatracimy się w pracy, dodatkowych obowiązkach, a tym samym zepsujemy swoje zdrowie, które trudno nam będzie naprawić.
Pamiętajmy, że każdy człowiek jest inny. Zapełnianie swojego czasu w stu procentach powinno wynikać tylko z tego, że sami tego chcemy, nie natomiast z tego że tak trzeba i inni tak robią. Jeżeli po pracy mamy ochotę odpoczywać i nie robić nic, nie oznacza to, że nie jesteśmy ambitni lub jest w nas mniej ambicji niż w kimś, kto robi w tym czasie więcej. Powinniśmy żyć we własnym rytmie, aby cecha, która ma nam pomóc, nie zmieniła się w zaburzenie. Nie musimy żyć tak jak inni, by osiągnąć sukces. Warto odnaleźć własną drogę. Nie wstydźmy się prosić o pomoc, nie bójmy się porażek po drodze - mogą nas one wiele nauczyć i sprawić, że będziemy silniejsi. Ambicja może doprowadzić nas na szczyt - nie sprawmy, by był to szczyt, z którego bardzo łatwo spaść.
