Dark patterns – czym są i jakie są konsekwencje prawne ich stosowania?
Dark patterns to techniki manipulacji wykorzystywane na stronach internetowych, w szczególności w sklepach internetowych – inaczej złośliwe interfejsy. Mają na celu wymuszanie na kliencie różnego rodzaju zachowania. Sprawdź, czym są dark patterns i jakie konsekwencje prawne wiążą się z ich stosowaniem!
Dark patterns – na czym polega zjawisko?
Dark patterns to takie celowe projektowanie interfejsu użytkownika, aby wywierać na niego wpływ i skłaniać go do podejmowania określonych, oczekiwanych przez projektującego decyzji.
Zgodnie z wytycznymi EROD 3/2022 przez dark patterns rozumie się interfejsy, które próbują wpłynąć na podjęcie przez użytkownika niezamierzonych, niechcianych i potencjalnie szkodliwych decyzji, często w kierunku decyzji sprzecznej z najlepszym interesem użytkowników.
Wśród technik manipulacji nazywanych drak patterns można wyróżnić w szczególności następujące działania:
forced action – takie projektowanie interfejsu, aby użytkownik zmuszony był do podjęcia określonych czynności, by uzyskać dostęp do usługi lub funkcji;
confirmshaming – wywieranie psychicznej presji na użytkowniku celem odwiedzenia użytkownika od planowanego działania;
obstruction – wprowadzanie utrudnień dla użytkownika w celu zniechęcania go do wykonania czynności niepożądanych dla projektującego;
confusion – ukształtowanie interfejsu w taki sposób, że użytkownik nie jest pewny, jakie działanie powinien podjąć, by osiągnąć założony cel;
misdirection – ukrywanie określonych treści celem odwrócenia od nich uwagi użytkownika;
nagging – przerywanie dokonywanych przez użytkownika czynności przez powiadomienia lub komunikaty.
Działania w kierunku zwalczania dark patterns podejmuje także Komisja Europejska, która w styczniu 2023 roku opublikowała raport z kontroli witryn sklepów detalicznych. Objęła ona 399 sklepów internetowych sprzedawców detalicznych różnych produktów.
KE skupiła się na 3 konkretnych rodzajach praktyk manipulacyjnych, o których często wiadomo, że wymuszają na konsumentach dokonywanie zachowań, które mogą nie leżeć w ich najlepszym interesie, do których należą:
fałszywe liczniki czasu;
interfejsy internetowe zaprojektowane w celu kierowania konsumentów do zakupów, subskrypcji lub innych wyborów;
ukryte informacje.
Kontrola zrealizowana przez UE wykazała, że 148 stron internetowych spośród 399 skontrolowanych zawierało co najmniej 1 z tych 3 rodzajów dark patterns.
42 strony internetowe używały fałszywych minutników z terminami zakupu określonych produktów. 54 strony internetowe kierowały konsumentów do określonych wyborów. 70 stron internetowych ukrywało ważne informacje lub czyniło je mniej widocznymi dla konsumentów.
Akt o usługach cyfrowych a dark patterns
Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2022/2065 z dnia 19 października 2022 roku w sprawie jednolitego rynku usług cyfrowych oraz zmiany dyrektywy 2000/31/WE (akt o usługach cyfrowych) przewiduje regulacje mające na celu zwalczanie dark patterns.
Zgodnie z motywami rozporządzenia zwodnicze interfejsy na interfejsach internetowych platform internetowych to praktyki, które w istotny sposób zniekształcają lub ograniczają, celowo lub w praktyce, zdolność odbiorców usługi do dokonywania niezależnych i świadomych wyborów lub podejmowania takich decyzji.
Praktyki te mogą być wykorzystywane w celu nakłonienia odbiorców usługi do niepożądanego zachowania lub do podejmowania niepożądanych decyzji, które mają dla nich negatywne skutki.
Motywy rozporządzenia wyraźnie wskazują, że dostawcom platform internetowych należy zakazać wprowadzania w błąd lub nakłaniania odbiorców usługi do określonego działania oraz osłabiania lub ograniczania autonomii, wpływania na podejmowanie decyzji lub wybory dokonywane przez odbiorców usługi poprzez strukturę, sposób zaprojektowania lub funkcje interfejsu internetowego bądź jego części.
Powinno to obejmować między innymi projektowanie w sposób podstępny możliwości dokonywania wyborów w celu nakłonienia odbiorców usługi do działań, które przynoszą korzyści dostawcy platform internetowych, lecz które mogą nie leżeć w interesie odbiorców usługi, prezentowanie wyborów w sposób nieneutralny, na przykład poprzez wyraźniejsze eksponowanie pewnych opcji przy pomocy elementów wizualnych, dźwiękowych lub innych, kiedy odbiorca usługi jest proszony o podjęcie decyzji.
Zgodnie z motywami rozporządzenia powinno to również obejmować:
wielokrotne zwracanie się do odbiorcy usługi o dokonanie wyboru, jeżeli takiego wyboru już dokonano;
znacznie bardziej uciążliwą procedurę anulowania usługi niż jej wybór;
utrudnianie dokonywania pewnych wyborów bądź też sprawianie, że ich dokonanie jest bardziej czasochłonne niż w przypadku innych;
bezzasadne utrudnianie zaprzestania zakupów lub wypisania się z danej platformy internetowej umożliwiającej konsumentom zawieranie z przedsiębiorcami umów na odległość;
dezorientowanie odbiorców usługi poprzez zachęcanie ich do podejmowania decyzji dotyczących transakcji lub poprzez domyślne ustawienia, które są bardzo trudne do zmiany, a zatem powodowanie nieracjonalnej stronniczości procesu podejmowania decyzji przez usługobiorcę w sposób, który zniekształca i ogranicza jego autonomię, podejmowanie decyzji i wybór.
Przepisów zapobiegających stosowaniu zwodniczych interfejsów nie należy, zgodnie z motywami rozporządzenia, rozumieć jako uniemożliwiających dostawcom bezpośrednią interakcję z odbiorcami usługi i oferowanie im nowych lub dodatkowych usług. Legalne praktyki, na przykład reklamowe, które są zgodne z prawem Unii, nie powinny same w sobie być uznawane za zwodnicze interfejsy.
Zgodnie z rozporządzeniem dostawcy platform internetowych nie mogą projektować, organizować ani obsługiwać swoich interfejsów internetowych w sposób, który wprowadza w błąd odbiorców usługi lub nimi manipuluje bądź inaczej zakłóca lub ogranicza zdolność odbiorców ich usługi do podejmowania wolnych i świadomych decyzji.
Komisja może wydać wytyczne dotyczące stosowania zakazu do konkretnych praktyk, w szczególności:
większego eksponowania niektórych wyborów, gdy odbiorca usługi jest proszony o podjęcie decyzji;
wielokrotnego żądania od odbiorcy usługi dokonania wyboru, gdy już go dokonał, w szczególności przez pokazywanie wyskakujących okienek, które zakłócają środowisko użytkownika;
sprawiania, że procedura zrezygnowania z usługi jest trudniejsza niż procedura jej subskrypcji.
Dark patterns jako czyn nieuczciwej konkurencji
Czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta. W oparciu na takiej ogólnej definicji mogą być kształtowane konkretne czyny nieuczciwej konkurencji – może nim być również w konkretnym przypadku stosowanie dark patterns.
W razie dokonania czynu nieuczciwej konkurencji przedsiębiorca, którego interes został zagrożony lub naruszony, może żądać:
zaniechania niedozwolonych działań;
usunięcia skutków niedozwolonych działań;
złożenia jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie;
naprawienia wyrządzonej szkody, na zasadach ogólnych;
wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści, na zasadach ogólnych;
zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na określony cel społeczny związany ze wspieraniem kultury polskiej lub ochroną dziedzictwa narodowego – jeżeli czyn nieuczciwej konkurencji był zawiniony.
Dark patterns jako nieuczciwa praktyka rynkowa
Praktykę rynkową uznaje się za działanie wprowadzające w błąd, jeżeli w jakikolwiek sposób powoduje ono lub może powodować podjęcie przez przeciętnego konsumenta decyzji dotyczącej umowy, której inaczej by nie podjął.
Przykład 1.
Czy przekazywanie prawdziwych informacji, jak zwykle to bywa w ramach dark patterns, również mieści się w definicji działania wprowadzającego w błąd?
Tak, zgodnie z przepisami wprowadzającym w błąd działaniem może być także rozpowszechnianie prawdziwych informacji w sposób mogący wprowadzać w błąd.
Przy ocenie, czy praktyka rynkowa wprowadza w błąd przez działanie, należy uwzględnić wszystkie jej elementy oraz okoliczności wprowadzenia produktu na rynek, w tym sposób jego prezentacji.
W razie dokonania nieuczciwej praktyki rynkowej konsument, którego interes został zagrożony lub naruszony, może żądać:
zaniechania tej praktyki;
usunięcia skutków tej praktyki;
złożenia jednokrotnego lub wielokrotnego oświadczenia odpowiedniej treści i w odpowiedniej formie;
obniżenia ceny;
naprawienia wyrządzonej szkody na zasadach ogólnych, w szczególności żądania unieważnienia umowy z obowiązkiem wzajemnego zwrotu świadczeń oraz zwrotu przez przedsiębiorcę kosztów związanych z nabyciem produktu;
zasądzenia odpowiedniej sumy pieniężnej na określony cel społeczny związany ze wspieraniem kultury polskiej, ochroną dziedzictwa narodowego lub ochroną konsumentów.