Poradnik Pracownika
Header oprogramowania dla biur rachunkowych Header oprogramowania dla biur rachunkowych Header oprogramowania dla biur rachunkowych

Poziomy znajomości języka angielskiego w CV

Tworząc nasze dokumenty aplikacyjne, nie możemy zapomnieć o opisaniu znajomości języków obcych. W dzisiejszych czasach jest to bardzo ważna umiejętność na wielu stanowiskach. Wpływa nie tylko na zakres obowiązków, lecz także na wysokość płac. Nie da się ukryć, że najczęściej wpisywany jest język angielski. Jak jednak określić jego znajomość, aby mieć pewność, że będzie to w pełni zrozumiałe? Jak zapisywać poziomy znajomości języka angielskiego w CV? Podpowiadamy w niniejszym artykule!

Języki obce w CV

Znajomość języków obcych w dzisiejszych czasach może być niezwykle przydatna podczas poszukiwań nowego stanowiska. Możliwości rozwoju są właściwie nieograniczone i nikogo dzisiaj nie dziwi międzynarodowa firma, praca dla klientów z innych części globu czy chęć rozszerzenia działalności na rynki zagraniczne. Dlatego też niezwykle częstym wymaganiem pracodawców jest właśnie posługiwanie się językami obcymi, najczęściej językiem angielskim.

Warto więc dokładnie opisać poziomy znajomości języka angielskiego w CV i postarać się, aby były one jak najbardziej zrozumiałe dla wszystkich, którzy z takim dokumentem będą się zapoznawać.

Możliwości jest kilka, jednak niektóre z nich mogą być uznane za bardzo subiektywne i tak naprawdę mówiące niewiele. Możemy bowiem napisać, że znamy język angielski na poziomie podstawowym/średnio zaawansowanym/zaawansowanym – jednak nie zawsze nasze rozumienie tych poziomów jest adekwatne do tego, co rozumie przez to rekruter. W takim przypadku warto skorzystać ze skali CEFR, która zostanie opisana szczegółowo w dalszej części artykułu.

Jeśli mamy certyfikaty językowe, warto także o nich napisać w naszym CV, jednak pamiętajmy, że ważny jest także rok ich uzyskania. Certyfikat to potwierdzenie naszego poziomu znajomości języka i jest niejako dowodem na to, co opiszemy w CV.

Pamiętajmy jednak, że brak certyfikatu nie jest wcale dyskwalifikujący – można przecież doskonale znać język, ale nie mieć na to żadnego potwierdzenia. 

Jeśli w wymaganiach pracodawca zamieścił znajomość języków obcych, postarajmy się, by ta część CV była w naszym dokumencie dobrze widoczna i odpowiednio opisana.

Kłamstwo ma krótkie nogi

Zanim przejdziemy do określenia poziomów znajomości języka angielskiego, warto podkreślić, że kłamstwo w CV nigdy nie popłaca i ma krótkie nogi. Wiele kwestii naprawdę łatwo zweryfikować – szczególnie znajomość języka. 

Jeśli posługujemy się językiem angielskim na poziomie podstawowym, ale żeby nasze dokumenty aplikacyjne wyglądały lepiej, decydujemy się na wpisanie wyższego poziomu, musimy liczyć się z tym, że rekruter może sprawdzić to podczas rozmowy. 

Nie możemy być zdziwieni, jeśli rekruter w trakcie rozmowy płynnie przejdzie na język angielski – szczególnie jeśli przykładowo opisaliśmy jego znajomość w CV jako biegłą. Gdy okaże się, że niewiele rozumiemy, zostaniemy przyłapani na kłamstwie, co jest równoznaczne z utratą zaufania już na starcie. Trudno wtedy liczyć na zaproszenie do dalszych etapów rekrutacji. 

Poziomy znajomości języka angielskiego

Poziomy znajomości języka angielskiego określone są między innymi w skali CERF, czyli Common European Framework of Reference for Languages (Europejski System Opisu Kształcenia Językowego). Została ona opracowana przez Radę Europy. Uwzględnia czytanie, pisanie, słuchanie i mówienie.

Skala jest sześciostopniowa, jednak można ją podzielić na trzy główne poziomy znajomości języka: 

  • podstawowy poziom zaawansowania językowego (A1, A2);
  • poziom samodzielności językowej (B1, B2);
  • poziom biegłości językowej (C1, C2).

Poziomy znajomości języka angielskiego możemy sprawdzić samodzielnie, przez internet.

Co mówią nam poszczególne poziomy? 

A1 – beginner, początkujący. Taka osoba rozumie wyrażenia potoczne, proste wypowiedzi na temat życia codziennego, potrafi je także sformułować. Zadaje pytania na temat życia prywatnego, przykładowo o miejsce zamieszkania, znajomych czy wiek. Potrafi także na nie odpowiedzieć. Jest w stanie przedstawić siebie oraz innych. Może prowadzić proste rozmowy z osobami, które mówią wolno, wyraźnie i są wyrozumiałe. 

A2 – elementary/pre-intermediate, niższy średnio zaawansowany. Taka osoba rozumie wyrażenia związane z codziennym życiem i potrafi ich używać. Chodzi tutaj o taką tematykę, jak podstawowe informacje o rozmówcy, opisanie otoczenia, pochodzenia czy swojej pracy). Nie ma problemu ze zrozumieniem drugiej osoby w prostych sytuacjach codziennych – na przykład zapytania o drogę czy samopoczucie. 

B1 – intermediate, średnio zaawansowany. Taka osoba nie ma problemu ze zrozumieniem głównych wątków wypowiedzi, jeśli dotyczą spraw i zdarzeń, które jej dotyczą i są dla niej typowe. Chodzi o tematykę związaną m.in. ze szkołą, pracą, zakupami czy spędzaniem czasu wolnego. Porozumie się z osobami, które mówią w tym języku, jeżeli będzie miała jakiś problem komunikacyjny. Pisze oraz opowiada o tym, co ją interesuje lub jej dotyczy – sytuacje z jej życia, marzenia, plany, doświadczenie itd. Potrafi uzasadnić swoje poglądy.

B2 – upper/post-intermediate, wyższy średnio zaawansowany. Taka osoba nie ma problemu ze zrozumieniem głównych wątków wypowiedzi dotyczących nie tylko spraw i zdarzeń, które jej dotyczą, lecz także sytuacji abstrakcyjnych. Zna wyrażenia branżowe dotyczące swojej profesji. Jest w stanie przeprowadzić płynną rozmowę z osobą, której ojczystym językiem jest ten, którym właśnie się posługuje. Tworzy wypowiedzi ustne i pisemne, które są rozbudowane, szczegółowe, zrozumiałe dla odbiorcy. Potrafi przedstawić swoje stanowisko i je uzasadnić. 

C1 – advanced, zaawansowany. Taka osoba rozumie trudne, dłuższe teksty, metafory, niebezpośrednie znaczenie. Mówi płynnie, jej wypowiedzi są spontaniczne, raczej nie ma problemu ze znajdowaniem odpowiednich słów. Rozmawia swobodnie nie tylko ze znajomymi, lecz także w pracy, szkole czy w innych społecznych sytuacjach. Buduje dobre, jasne, szczegółowe wypowiedzi i teksty, używa łączników i wskaźników zespolenia tekstu.

C2 – nearly native-speaker level, profesjonalny. Taka osoba z łatwością porozumiewa się z innymi, rozumie właściwie wszystko, co czyta czy słyszy, potrafi również te przekazy streścić. Jej wypowiedzi (zarówno ustne, jak i pisemne) są precyzyjne. Mówi płynnie i spontanicznie. Tworzy złożone wypowiedzi, w których potrafi różnicować odcienie znaczeniowe. 

Dzięki skorzystaniu ze skali stworzonej przez Radę Europy, mamy znacznie ułatwione zadanie, jeśli zależy nam na dokładnym opisaniu naszego poziomu języka obcego w CV. Warto sprawdzić, który z nich nas określa i w ten sposób umieścić w CV obiektywną informację.