Poradnik Pracownika
Header oprogramowania dla biur rachunkowych Header oprogramowania dla biur rachunkowych Header oprogramowania dla biur rachunkowych

Sprostowanie świadectwa pracy po wyroku sądu – czy pracodawca dokonuje go samodzielnie, czy na wniosek?

Świadectwo pracy jest dokumentem, który wskazuje na okresy zatrudnienia pracownika, staż pracy. Pracodawca po zakończeniu stosunku pracy jest obowiązany wydać ten dokument w ustawowym terminie. Niekiedy zdarza się, że pracownik nie zgadza się z trybem rozwiązania z nim stosunku pracy i występuje na drogę sądową – w jakiś sposób po wygranym procesie powinno wyglądać sprostowanie świadectwa pracy? Odpowiedź znajduje się poniżej.

Świadectwo pracy – forma i tryb wydania

Zgodnie z art. 97 § 1 Kodeksu pracy w związku z rozwiązaniem lub wygaśnięciem stosunku pracy pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi świadectwo pracy w dniu, w którym następuje ustanie stosunku pracy, jeżeli nie zamierza nawiązać z nim kolejnego stosunku pracy w ciągu 7 dni od dnia rozwiązania lub wygaśnięcia poprzedniego stosunku pracy. Jeżeli z przyczyn obiektywnych wydanie świadectwa pracy pracownikowi albo osobie przez niego upoważnionej w tym terminie nie jest możliwe, pracodawca w ciągu 7 dni od dnia upływu tego terminu przesyła świadectwo pracy pracownikowi lub tej osobie za pośrednictwem operatora pocztowego w rozumieniu Ustawy z dnia 23 listopada 2012 roku – Prawo pocztowe albo doręcza je w inny sposób. Świadectwo pracy dotyczy okresu lub okresów zatrudnienia, za które dotychczas go nie wydano.

Świadectwo pracy jest dokumentem prywatnym potwierdzającym stan wiedzy osoby podpisującej ten dokument. Oznacza to, że jego treść może być weryfikowana, a nawet powinna podlegać weryfikacji w sytuacji, gdy nie przystaje do innych ustalonych faktów. W przypadku świadectwa pracy określającego istnienie w określonym czasie stosunku pracy i warunki pracowniczego zatrudnienia dokument ten powinien znaleźć oparcie w dokumentach określających warunki zatrudnienia – umowa o pracę, angaże, zakresy czynności.

Świadectwo pracy/świadectwo wykonywania pracy w szczególnych warunkach nie jest dokumentem urzędowym w rozumieniu art. 244 § 1 i 2 Kodeksu postępowania cywilnego, gdyż podmiot je wydający nie jest organem państwowym ani organem wykonującym zadania z zakresu administracji państwowej. Tylko dokumenty wystawione przez nie stanowią dowód tego, co zostało w nich urzędowo zaświadczone.

Zgodnie z przepisami Kodeksu pracy w świadectwie pracy należy podać informacje dotyczące okresu i rodzaju wykonywanej pracy, zajmowanych stanowisk, trybu rozwiązania albo okoliczności wygaśnięcia stosunku pracy, a także inne informacje niezbędne do ustalenia uprawnień pracowniczych i uprawnień z ubezpieczenia społecznego. Ponadto w świadectwie pracy zamieszcza się wzmiankę o zajęciu wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym. Na żądanie pracownika w świadectwie pracy należy podać także informację o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach.

Szczegóły dotyczące treści świadectwa pracy zawiera § 2 Rozporządzenia Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 30 grudnia 2016 roku w sprawie świadectwa pracy.

W świadectwie pracy zamieszcza się informacje niezbędne do ustalenia uprawnień ze stosunku pracy i z ubezpieczeń społecznych dotyczące:

  1. okresu lub okresów zatrudnienia;
  2. wymiaru czasu pracy pracownika w czasie trwania stosunku pracy;
  3. rodzaju wykonywanej pracy lub zajmowanych stanowisk lub pełnionych funkcji;
  4. trybu i podstawy prawnej rozwiązania lub podstawy prawnej wygaśnięcia stosunku pracy, a w przypadku rozwiązania umowy o pracę za wypowiedzeniem – strony stosunku pracy, która dokonała wypowiedzenia;
  5. okresu, za który pracownikowi przysługuje odszkodowanie w związku ze skróceniem okresu wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie art. 361 § 1 Ustawy z dnia 26 czerwca 1974 roku – Kodeks pracy, zwanej dalej Kodeksem pracy;
  6. urlopu wypoczynkowego przysługującego pracownikowi w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy i wykorzystanego w tym roku;
  7. wykorzystanego urlopu bezpłatnego i podstawy prawnej jego udzielenia;
  8. wykorzystanego urlopu ojcowskiego;
  9. wykorzystanego urlopu rodzicielskiego i podstawy prawnej jego udzielenia;
  10.  wykorzystanego urlopu wychowawczego i podstawy prawnej jego udzielenia;
  11. okresu, w którym pracownik korzystał z ochrony stosunku pracy, o której mowa w art. 1868 § 1 pkt 2 kp;
  12. zwolnienia od pracy przewidzianego w art. 188 kp, wykorzystanego w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy;
  13. liczby dni, za które pracownik otrzymał wynagrodzenie, zgodnie z art. 92 kp, w roku kalendarzowym, w którym ustał stosunek pracy;
  14. okresu odbytej czynnej służby wojskowej lub jej form zastępczych;
  15. okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze;
  16. wykorzystanego dodatkowego urlopu albo innego uprawnienia lub świadczenia, przewidzianego przepisami prawa pracy;
  17. okresów nieskładkowych przypadających w okresie zatrudnienia, którego dotyczy świadectwo pracy, uwzględnianych przy ustalaniu prawa do emerytury lub renty;
  18. zajęcia wynagrodzenia za pracę w myśl przepisów o postępowaniu egzekucyjnym;
  19. należności ze stosunku pracy uznanych i niezaspokojonych przez pracodawcę do dnia ustania tego stosunku z powodu braku środków finansowych;
  20. informacji o wysokości i składnikach wynagrodzenia oraz o uzyskanych kwalifikacjach – na żądanie pracownika.

Sprostowanie świadectwa pracy po wyroku sądu

Sprostowanie świadectwa pracy czy też wydanie nowego świadectwa pracy po prawomocnym wyroku sądowym można podzielić na następujące sytuacje:

  1. świadectwo pracy po orzeczeniu sądu
    W razie uwzględnienia przez sąd pracy powództwa pracownika o sprostowanie świadectwa pracy pracodawca wydaje pracownikowi nowe świadectwo pracy, w ciągu 7 dni od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu w tej sprawie.
    Z powyższego wynika, że pracodawca jest obowiązany wydać pracownikowi nowe świadectwo pracy, bez wniosku pracownika.

  2. świadectwo pracy po przywróceniu do pracy lub orzeczeniu odszkodowania z tytułu niezgodnego z przepisami prawa wypowiedzenia umowy o pracę lub jej rozwiązania bez wypowiedzenia
    W razie prawomocnego orzeczenia sądu pracy o przywróceniu pracownika do pracy lub przyznaniu mu odszkodowania z tytułu niezgodnego z przepisami prawa wypowiedzenia umowy o pracę lub jej rozwiązania bez wypowiedzenia pracodawca, na żądanie pracownika, w ciągu 7 dni od dnia przedłożenia przez pracownika świadectwa pracy, uzupełnia treść wydanego mu uprzednio świadectwa pracy o dodatkową informację o tym orzeczeniu.
    Z powyższego przypadku wynika, że świadectwo pracy jest uzupełniane w terminie 7 dni od dnia przedstawienia żądania pracownika.

  3. świadectwo pracy przy niezgodnym z prawem rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika
    Jeżeli orzeczenie o przywróceniu pracownika do pracy lub przyznaniu mu odszkodowania z tytułu niezgodnego z przepisami prawa wypowiedzenia umowy o pracę lub jej rozwiązania bez wypowiedzenia zostało wydane w związku z rozwiązaniem przez pracodawcę umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika, z naruszeniem przepisów o rozwiązywaniu w tym trybie umów o pracę, pracodawca wydaje pracownikowi, w terminie 7 dni, nowe świadectwo pracy zawierające informację o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem dokonanym przez pracodawcę.
    W powyższym przypadku pracodawca jest obowiązany wydać nowe świadectwo pracy w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku sądu pracy uznającego, że pracodawca, rozwiązując z pracownikiem stosunek pracy, naruszył przepisy prawa pracy.

Wydanie świadectwa pracy należy do podstawowych obowiązków pracodawcy. Jego niewykonanie lub niewłaściwe wykonanie stanowi wykroczenie przeciwko prawom pracownika.

Zgodnie z art. 282 § 1 pkt 3 kp, kto wbrew obowiązkowi nie wydaje pracownikowi w terminie świadectwa pracy, podlega karze grzywny od 1000 zł do 30 000 zł.