Korzystne zmiany dla pracowników socjalnych
W związku z ustawą o zmianie ustawy o pomocy społecznej oraz ustawy o zmianie ustawy o ochronie zdrowia psychicznego pojawiły się znaczące zmiany dla pracowników socjalnych. Dotyczą one między innymi dodatku do wynagrodzenia czy urlopu dodatkowego. Więcej na temat zmian oraz przepisów znowelizowanej ustawy znajdziesz w poniższym artykule.
Zmiany dla pracowników socjalnych dotyczące ich uprawnień
Uprawnienia odnośnie do pracownika socjalnego można znaleźć w art. 121 ustawy o pomocy społecznej. W nowej wersji przepisów skonkretyzowano organy, które są zobowiązane pomóc pracownikowi socjalnemu w wykonywaniu jego zadań. Według nowych przepisów ustawy do organów tych należą:
- organy i instytucje administracji publicznej,
- podmioty wykonujące działalność leczniczą,
- organizacje pozarządowe.
Oprócz wskazanych zmian dotyczących pomocy dla pracownika socjalnego będzie on miał możliwość skorzystania z pomocy psychologicznej w przypadku wystąpienia sytuacji bezpośrednio zagrażającej jego życiu lub zdrowiu w związku z wykonywaniem zadań służbowych (art. 121 ust. 2a ustawy o pomocy społecznej). Będzie miał również prawo do szkoleń podnoszących poziom bezpieczeństwa zawodowego, a pracodawca będzie w obowiązku organizować szkolenia, co najmniej raz na 2 lata (art. 121 ust. 2c ustawy o pomocy społecznej).
Kluczową zmianą na korzyść jest wyższy dodatek do wynagrodzenia, który do tej pory wynosił 250 zł, a w obecnej wersji jest to 400 zł. Nie będzie on uwzględniany przy obliczeniu wysokości wynagrodzenia pracownika (art. 121 ust. 3aa ustawy o pomocy społecznej).
Przykład 1.
Pani Anna w związku z wykonywaną pracą doznała nerwicy lękowej i musi zostać poddana leczeniu psychologicznemu. W takim wypadku ma możliwość skorzystania z pomocy gwarantowanej jej na podstawie przepisów ustawy.
Przykład 2.
Pani Ola jako pracownik socjalny chciałaby lepiej i bardziej pomóc swoim podopiecznym i postanowiła wziąć udział w szkoleniu. Poinformowała pracodawcę o możliwości zorganizowania szkolenia dla pracowników socjalnych o tematyce dotyczącej trudnej młodzieży. Pracodawca, jako że raz na dwa lata jest zobowiązany do organizacji szkolenia, zgodził się na jej pomysł przeprowadzenia.
Superwizja pracy socjalnej
Superwizja polega na zwiększaniu swojego poziomu doświadczenia i podnoszenia kwalifikacji zawodowych, co ma służyć utrzymaniu wysokiego poziomu świadczonych usług i wzmacnianiu kompetencji zawodowych (art. 121a ustawy o pomocy społecznej).
W znowelizowanej ustawie również ta kwestia otrzymała nowe brzmienie, a mianowicie wyszczególniono, jakie osoby mogą złożyć wniosek i przystąpić do szkolenia dla superwizjerów pracy socjalnej. Osoby, które będą mogły starać się o uczestnictwo w szkoleniu, będą musiały posiadać decyzję o uznaniu kwalifikacji w zawodzie regulowanym pracownika socjalnego lub posiadać tytuł zawodowy magistra na kierunku lub w zakresie:
- pedagogiki,
- pedagogiki specjalnej,
- politologii,
- politologii i nauk społecznych,
- polityki społecznej,
- pracy socjalnej,
- psychologii,
- socjologii,
- nauki o rodzinie.
Stopnie awansu zawodowego
Zmiany dla pracowników socjalnych obejmują również stopnie awansu oraz warunków, jakie należy spełniać, aby dany awans zawodowy otrzymać (art. 121b ustawy o pomocy społecznej). Według nowego przepisu istnieją następujące stopnie awansu dla pracowników socjalnych:
- starszy pracownik socjalny,
- specjalista pracy socjalnej,
- starszy specjalista pracy socjalnej,
- starszy specjalista pracy socjalnej – koordynator,
- główny specjalista pracy socjalnej.
Jednakże, aby uzyskać awans, pracownik socjalny musi spełnić następujące wymagania:
- starszy pracownik socjalny – wykształcenie wyższe lub studia podyplomowe, lub wykształcenie średnie oraz posiadanie 2-letniego stażu pracy;
- specjalista pracy socjalnej – wykształcenie wyższe lub studia podyplomowe oraz posiadanie 3-letniego stażu pracy, lub jako wykształcenie średnie i posiadanie specjalizacji I stopnia w zawodzie pracownik socjalny oraz posiadanie 3-letniego stażu pracy;
- starszy specjalista pracy socjalnej lub starszy specjalista pracy socjalnej – koordynator – wykształcenie wyższe lub studia podyplomowe oraz posiadanie 5-letniego stażu pracy, lub wykształcenie średnie i posiadanie specjalizacji II stopnia w zawodzie pracownik socjalny oraz posiadanie 5-letniego stażu pracy;
- główny specjalista pracy socjalnej – wykształcenie wyższe lub studia podyplomowe i posiadanie specjalizacji II stopnia w zawodzie pracownik socjalny oraz posiadanie 6-letniego stażu pracy.
Każdy pracownik socjalny będzie poddawany ocenie okresowej raz na 2 lata przez bezpośredniego przełożonego w zakresie wywiązywania się z obowiązków służbowych. Ocena taka będzie sporządzana na piśmie wraz z uzasadnieniem i będzie mogła mieć charakter pozytywny lub negatywny. Pracownik w tym względzie będzie miał prawo do wniesienia zastrzeżeń co do oceny do organu nadzorującego jednostkę organizacyjną pomocy społecznej.
Kary za prowadzenie nielegalnej placówki całodobowej
Zmiany w ustawie nie ominęły również wysokości kar pieniężnych w związku z nielegalnym prowadzeniem placówki całodobowej zapewniającej całodobową opiekę osobom niepełnosprawnym, przewlekle chorym lub osobom w podeszłym wieku (art. 130 ustawy o pomocy społecznej). Kary obowiązują w wysokości:
- 10 000 zł – jeżeli przebywa w placówce mniej niż 10 osób,
- 20 000 zł – jeżeli przebywa w placówce 11–20 osób,
- 30 000 zł – jeżeli przebywa w placówce ponad 20 osób.
Ten, kto nie będzie realizował zaleceń pokontrolnych, będzie podlegał karze w wysokości od 500 do 12 000 zł, natomiast w przypadku niezaprzestania prowadzenia działalności na mocy decyzji – kara będzie wynosiła 60 000 zł.