Rozwój zawodowy - co może go zatrzymać i jak sobie z tym radzić?
Kiedy rozpoczynamy pracę, zazwyczaj w głowie mamy jakiś punkt, do którego chcemy dążyć. Chcemy się rozwijać, wykonywać swoje zadania z pasją i przede wszystkim nie stać w miejscu. Pracy poświęcamy dużą część naszego życia, w związku z tym nic w tym dziwnego, że chcemy, aby był to dla nas jak najlepszy czas. Jednak zdarzyć się może tak, że znajdziemy się w martwym punkcie. Zatrzymujemy się i nie mamy pojęcia, co mogło zahamować nasz rozwój zawodowy. Co może być przyczyną takiego stanu? Czy możemy coś z tym zrobić? Postaramy się przybliżyć ten problem w niniejszym artykule.
Czy zatrzymany rozwój zawodowy można pokonać?
Jak sprawić, żeby nasza kariera szła do przodu? Rozwój zawodowy jest ważny dla każdego z nas, jednak jego zatrzymanie może zniechęcić. Każdy z nas jednak może pokonać taki zastój. Ważne jest odnalezienie i uświadomienie sobie źródła problemu. Co może nas hamować w dojściu na szczyt?
Co hamuje rozwój zawodowy?
Dlaczego nasza kariera stoi w miejscu? Co może być przyczyną zahamowania rozwoju zawodowego?
-
Inni ludzie
Boimy się tego, że ktoś może skrytykować nasze działania. Staramy się dopasować. Słuchamy bezrefleksyjnie opinii innych - nawet jeżeli wynikają z zazdrości, że chcemy sięgać wyżej. Zdanie innych ludzi stawiamy nad własnym. Nie zwracamy uwagi na własne potrzeby i pragnienia. Wstydzimy się mówić głośno o swoich planach, bo obawiamy się reakcji. -
Brak równowagi między pracą a życiem prywatnym
Pracujemy dużo, problemy z pracy przynosimy do domu i odwrotnie. Chociaż spędzamy niemal całe dnie nad zadaniami, czujemy, że nie robimy nic rozwijającego. Jesteśmy wypaleni, zmęczeni, nie mamy siły na to, by się zadbać o swój rozwój zawodowy. -
Niska wiara we własne możliwości
Nie wierzymy, że możemy zrobić więcej, nauczyć się czegoś nowego, szkolić. Nawet jeżeli robimy coś od lat, wydaje nam się, że robimy to kiepsko. Nie przyjmujemy pochwał, uważamy, że nie zasługujemy na nie. Zmiana branży nas przeraża. Kiedy tracimy pracę, mamy wrażenie, że już na pewno nic dobrego nas nie spotka, załamujemy się, szukamy czegokolwiek, nawet zupełnie niezwiązanego z kompetencjami. -
Powtarzalność i wygoda
Do naszej pracy wkradła się rutyna. Wykonywane przez nas zadania nie wymagają niemal żadnego wysiłku, są powtarzalne, nie musimy się za bardzo skupiać, czujemy wygodę i ten luz sprawia, że nawet nie zauważamy, iż od dawna stoimy w miejscu, a nasz rozwój zawodowy pozostawia coraz więcej do życzenia. -
Zły wybór
Wykonujemy pracę, której nie lubimy. Zadania co prawda nie sprawiają nam większego problemu, jednak co rano musimy się mocno zmotywować, by wstać z łóżka i pójść do pracy. Czujemy, że robimy coś wbrew sobie, ale potrafimy to robić i boimy się, że jeżeli z tego zrezygnujemy, stracimy źródło zarobku. Z dnia na dzień męczymy się jednak coraz bardziej i coraz trudniej nam wykrzesać w sobie choć odrobinę optymizmu. -
Brak motywacji
Praca to praca, nie musi być przyjemna, zgodna z zainteresowaniami, najważniejsze żebyśmy otrzymywali pensję, dzięki której możemy godnie żyć. Oczywiście pracujemy przede wszystkim po to, aby zarabiać - musimy jeść, opłacać rachunki itp. Jednak jeżeli głównym czynnikiem są pieniądze, może się okazać, że to za mało, by się zmotywować do dalszych działań. Przestajemy od siebie czegokolwiek wymagać. Wykonujemy zadania, ale nie wkładamy w nie wysiłku. Chodzi tylko o to, żeby w miarę poprawnie zrobić, co do nas należy i mieć spokój. -
Obawa przed porażką
Czujemy, że zmiana branży lub pracy doskonale by nam zrobiła, ale jeszcze bardziej obawiamy się, że zrezygnujemy ze wszystkiego, co do tej pory zbudowaliśmy i okaże się, że nie potrafimy odnaleźć się w nowej rzeczywistości. Obawa przed porażką jest silniejsza niż chęć rozwoju zawodowego. Lepiej pracować w bezpiecznym miejscu, zapomnieć o marzeniach. -
Brak szkoleń
Rozwój zawodowy wymaga między innymi stałego szkolenia swoich umiejętności. Kiedy staniemy w miejscu, można uznać, że właściwie się cofamy. Myślimy, że skoro już czegoś się nauczyliśmy, tyle wystarczy. Zapominamy, że każda branża się rozwija, znajduje nowe rozwiązania, które powinniśmy znać. Nie poświęcamy czasu na doskonalenie siebie i swoich umiejętności, przez co wydaje nam się, że wszyscy wokół są już znacznie dalej od nas w drodze na szczyt, co może zmniejszyć naszą motywację. -
Zbyt wiele szkoleń
Z drugiej strony jednak warto nie popadać w przesadę. Szkolenia i to czego się na nich nauczymy, musi nam coś dać. Oznacza to, że wszystko, czego się dowiemy, warto przekładać na praktykę. Nic nie przyjdzie z 15 dyplomów, jeżeli posiadamy jedynie wiedzę teoretyczną. Szkolenia i kursy są niezwykle ważne aby nasz rozwój zawodowy postępował w dynamicznym tempie, jednak nie możemy myśleć, że wystarczy samo uczestnictwo. Nie na tym polega nauka i wdrażanie rozwiązań. -
Brak perspektyw w firmie
Pracujemy w firmie, w której tak właściwie nie da się awansować. Mamy tego świadomość. Ścieżki kariery nie są określone. Chcielibyśmy robić więcej, rozwijać się, ale nie mamy pojęcia, w jaki sposób moglibyśmy to zrobić. Zdobywamy nowe umiejętności, jednak zawodowo wciąż stoimy w miejscu. -
Przekonanie o braku kompetencji
Choć pracujemy od lat i wykonujemy wiele różnych zadań, wydaje nam się, że właściwie nie mamy kompetencji. Nie dajemy się przekonać, że kompetencje ma każdy i to, że interesujące nas posady się z nimi nie zazębiają, nie znaczy, że do niczego się nie nadajemy. -
Nadmierny perfekcjonizm
Wszystko chcemy zrobić na 120%, ale koniec końców i tak z niczego nie jesteśmy zadowoleni w pełni. Na pochwały reagujemy raczej niechętnie, w naszych oczach mogło być lepiej. Nie dopuszczamy innych do współpracy, bo czujemy, że sami zrobimy coś znacznie lepiej.
Jeżeli te punkty pasują do naszego zachowania, możemy dopatrywać się w nich powodów, dla których nasz rozwój zawodowy się zatrzymał. Jednak już samo uświadomienie sobie tego, jest doskonałym pierwszym krokiem, by ruszyć z miejsca i rozwijać się na nowo.