Poradnik Pracownika

Choroba zawodowa – rozpoznanie i procedura

Każda praca niesie za sobą konsekwencje zdrowotne. Niestety jest część zawodów, które szczególnie mogą przyczynić się do pogorszenia naszego stanu zdrowia i może wystąpić choroba zawodowa. Jak wygląda rozpoznanie i procedura odnośnie do choroby zawodowej? 

Choroba zawodowa

Choroba zawodowa swoją definicję znalazła w Kodeksie pracy w art. 235¹. W jej rozumieniu należy stwierdzić, że jest nią choroba, która powstała w wyniku szkodliwych czynników istniejących w środowisku pracy bądź w związku ze sposobem wykonywania pracy. Fakt powstania choroby zawodowej w wyniku środowiska lub wykonywanej pracy musi być stwierdzony bezspornie lub z wysokim prawdopodobieństwem.

Czynniki mogące wywoływać choroby zawodowe to np.: hałas, promieniowanie, chemikalia, oświetlenie itp.  

Wykaz chorób zawodowych został opracowany i stanowi załącznik do Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie chorób zawodowych.

Rozpoznanie choroby 

W przypadku zaistnienia choroby zawodowej należy zgłosić przypadek jej wystąpienia do właściwego państwowego inspektoratu sanitarnego i właściwemu okręgowego inspektorowi pracy. Konieczne jest wysłanie pracownika lub byłego pracownika na badanie w celu wydania orzeczenia o rozpoznaniu choroby zawodowej albo o braku podstaw do jej rozpoznania do jednostki orzeczniczej I stopnia (wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 10 stycznia 2020 roku, II OSK 398/18). Podmioty, które zgłaszają zaistnienie choroby zawodowej, to: 

  1. pracodawca,
  2. lekarz podmiotu właściwego do rozpoznania choroby zawodowej,
  3. pracownik,
  4. były pracownik.

W razie wystąpienia choroby zawodowej pracodawca zobowiązany jest do ustalenia przyczyny jej powstania oraz charakteru i rozmiaru. Następnie musi usunąć czynniki zagrażające zdrowiu i zastosowaniu środków zapobiegawczych (art. 235 § 3 kp).

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 26 maja 2020 roku (II OSK 3175/19)

Dla uznania rozpoznanego schorzenia za chorobę zawodową konieczne jest każdorazowe dokładne zbadanie warunków, w jakich pracownik lub były pracownik wykonywał pracę i ustalenie występowania na jego stanowisku pracy narażenia na określone czynniki szkodliwe dla zdrowia.

Przykład 1.

Pan Jan, pracując w szkole jako nauczyciel, zaczął mieć problemy z płucami. Z racji tego, że od 30 lat używa kredy w ramach pisania po tablicy, podejrzewa u siebie wystąpienie choroby zawodowej w postaci pylicy. Zgłasza fakt swojemu pracodawcy, a ten – odpowiednim organom. Pracownik zostanie przebadany w związku z prawdopodobieństwem wystąpienia pylicy. 

Przykład 2.

Dyrektor szkoły dowiedział się, że lekarz orzecznik stwierdził wystąpienie pylicy u swojego podwładnego. W związku z obowiązkiem zapobiegnięcia dalszych chorób u swoich pracowników wymienił wszystkie tablice kredowe na tablice interaktywne, z których można korzystać za pomocą specjalnego pisaka. 

Procedura postępowania 

Po rozpoznaniu u pracownika możliwości wystąpienia choroby zawodowej właściwy inspektor sanitarny wszczyna postępowanie odnośnie do wystąpienia choroby zawodowej i kieruje pracownika na badania w celu wydania orzeczenia lekarskiego. Inspektor kieruje pracownika bądź byłego pracownika do jednostki orzeczniczej I stopnia. W polskim systemie występują dwie jednostki orzecznicze.

Na jednostkę I stopnia składają się:

  1. poradnie chorób zawodowych wojewódzkich ośrodków medycyny pracy;
  2. kliniki i poradnie chorób zawodowych uniwersytetów medycznych;
  3. poradnie chorób zakaźnych wojewódzkich ośrodków medycyny pracy albo oddziały i przychodnie chorób zakaźnych poziomu wojewódzkiego;
  4. jednostki organizacyjne zakładów opieki zdrowotnej, w których nastąpiła hospitalizacja (art. 5 ust. 2 Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie chorób zawodowych).

W przypadku wydania orzeczenia przez jednostkę I stopnia, która nie jest dla pracownika zadowalająca, może on za pośrednictwem jednostki I stopnia zwrócić się o ponowne przeprowadzenie badania lekarskiego przez jednostkę II stopnia. Będzie nią w tej sytuacji jednostka badawczo-rozwojowa w dziedzinie medycyny pracy. Wniosek o ponowne badanie lekarskie musi zostać złożone przez pracownika lub byłego pracownika w ciągu 14 dni od uzyskania orzeczenia lekarskiego przez jednostkę I stopnia. 

Decyzja jednostki II stopnia będzie ostateczna i pracownik nie będzie miał możliwości do ponownego rozpatrzenia jego sytuacji przez inny organ. 

Orzeczenie lekarskie stanowi materiał dowodowy, na którego podstawie Inspektor Sanitarny wydaje decyzję o rozpoznaniu choroby zawodowej. W razie braku aprobaty pracownika w związku z decyzją inspektora ma on możliwość złożenia odwołania w terminie 14 dni od jej otrzymania. 

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 18 marca 2021 roku (II OSK 185/18)

Bez orzeczenia lekarskiego – opinii, bądź sprzecznie z nim, organ nie może dokonać rozpoznania choroby. Oznacza to, że ustalenie jednego z ważnych elementów zaliczenia schorzenia do choroby zawodowej uzależnione jest od treści specjalistycznego orzeczenia lekarskiego.

Obowiązki pracodawcy

Pracodawca w wypadku wystąpienia choroby zawodowej u pracownika odgrywa kluczową rolę, ponieważ to na nim spoczywa obowiązek analizy sytuacji oraz rozpoznania przyczyny powstania choroby zawodowej i  w ostateczności zagwarantowanie realizacji zaleceń lekarskich. Pracodawca obowiązany jest w tym przypadku do zastosowania odpowiednich środków, aby znaleźć źródło choroby zawodowej i określić rozmiar zagrożenia oraz podjąć działania mające na celu  jego usunięcie. 

Może się zdarzyć, że wystąpienie choroby zawodowej nie będzie pierwszym przypadkiem, w związku z tym pracodawca zobowiązany jest do prowadzenia rejestru odnośnie do pracowników, których dotknęła choroba zawodowa oraz tego, jakie czynniki ją wywołały.  

Wykaz chorób zawodowych 

Wykaz chorób zawodowych wskazuje na okres, w jakim jest prawdopodobne wystąpienie objawów u pracownika bądź byłego pracownika w związku z wykonywaną pracą, co umożliwia stwierdzenie w odpowiednim czasie wystąpienia choroby zawodowej. Należy pamiętać, że objawy muszą zostać udokumentowane, aby móc rozpocząć bieg okresu wystąpienia choroby zawodowej. 

Choroby zawodowe

Okres, w którym wystąpienie udokumentowanych objawów chorobowych upoważnia do rozpoznania choroby zawodowej pomimo wcześniejszego zakończenia pracy w narażeniu zawodowym

   

I.

Zatrucia ostre albo przewlekłe lub ich następstwa wywołane przez substancje chemiczne

w przypadku zatruć ostrych – 3 dni, w przypadku zatruć przewlekłych – w zależności od rodzaju substancji

II.

Gorączka metaliczna

3 dni

III.

Pylice płuc:


nie można określić

1

pylica krzemowa

2

pylica górników kopalń węgla

3

pylico-gruźlica

4

pylica spawaczy

5

pylica azbestowa oraz pozostałe pylice krzemianowe

6

pylica talkowa

7

pylica grafitowa

8

pylice wywoływane pyłami metali

IV.

Choroby opłucnej lub osierdzia wywołane pyłem azbestu:

1

rozległe zgrubienia opłucnej

2

rozległe blaszki opłucnej lub osierdzia

3

wysięk opłucnowy

3 lata

V.

Przewlekłe obturacyjne zapalenie oskrzeli


1 rok

VI.

Astma oskrzelowa

VII.

Zewnątrzpochodne alergiczne zapalenie pęcherzyków płucnych:

1

postać ostra i podostra

1 rok

2

postać przewlekła

3 lata

VIII.

Ostre uogólnione reakcje alergiczne

1 dzień

IX.

Byssinoza

7 dni

X.

Beryloza

nie można określić

XI.

Choroby płuc wywołane pyłem metali twardych

XII.

Alergiczny nieżyt nosa

1 rok

XIII.

Zapalenie obrzękowe krtani o podłożu alergicznym

XIV.

Przedziurawienie przegrody nosa wywołane substancjami o działaniu żrącym lub drażniącym

2 lata

XV.

Przewlekłe choroby narządu głosu spowodowane nadmiernym wysiłkiem głosowym trwającym co najmniej 15 lat:

-

1

guzki głosowe twarde

2 lata

2

wtórne zmiany przerostowe fałdów głosowych

3

niedowład mięśni wewnętrznych krtani z wrzecionowatą niedomykalnością fonacyjną głośni i trwałą dysfonią

XVI.

Choroby wywołane działaniem promieniowania jonizującego:

-

1

ostra choroba popromienna uogólniona po napromieniowaniu całego ciała lub przeważającej jego części

2 miesiące

2

ostra choroba popromienna o charakterze zmian zapalnych lub zapalno-martwiczych skóry i tkanki podskórnej

1 miesiąc

3

przewlekłe popromienne zapalenie skóry

nie można określić

4

przewlekłe uszkodzenie szpiku kostnego

5

zaćma popromienna

10 lat

XVII.

Nowotwory złośliwe powstałe w następstwie działania czynników występujących w środowisku pracy, uznanych za rakotwórcze u ludzi:

-

1

rak płuca, rak oskrzela

indywidualnie w zależności od okresu latencji nowotworu

2

międzybłoniak opłucnej albo otrzewnej

3

nowotwór układu krwiotwórczego

4

nowotwór skóry

5

nowotwór pęcherza moczowego

6

nowotwór wątroby

7

rak krtani

8

nowotwór nosa i zatok przynosowych

9

nowotwory wywołane działaniem promieniowania jonizującego z prawdopodobieństwem indukcji przekraczającym 10 %

indywidualnie, po oszacowaniu ryzyka

XVIII.

Choroby skóry:

-

1

alergiczne kontaktowe zapalenie skóry

2 lata

2

kontaktowe zapalenie skóry z podrażnienia

1 miesiąc

3

trądzik olejowy, smarowy lub chlorowy o rozległym charakterze

4

drożdżakowe zapalenie skóry rąk u osób pracujących w warunkach sprzyjających rozwojowi drożdżaków chorobotwórczych

5

grzybice skóry u osób stykających się z materiałem biologicznym pochodzącym od zwierząt

6

pokrzywka kontaktowa

2 miesiące

7

fotodermatozy zawodowe

2 lata

XIX.

Przewlekłe choroby układu ruchu wywołane sposobem wykonywania pracy:


1 rok

 

1

przewlekłe zapalenie ścięgna i jego pochewki

2

przewlekłe zapalenie kaletki maziowej

3

przewlekłe uszkodzenie łąkotki u osób wykonujących pracę w pozycji klęczącej lub kucznej

4

przewlekłe zapalenie okołostawowe barku

5

przewlekłe zapalenie nadkłykcia kości ramiennej

6

zmęczeniowe złamanie kości

XX.

Przewlekłe choroby obwodowego układu nerwowego wywołane sposobem wykonywania pracy:

1

zespół cieśni w obrębie nadgarstka

2

zespół rowka nerwu łokciowego

3

zespół kanału de Guyona

4

uszkodzenie nerwu strzałkowego wspólnego u osób wykonujących pracę w pozycji kucznej

XXI.

Obustronny trwały odbiorczy ubytek słuchu typu ślimakowego lub czuciowo-nerwowego spowodowany hałasem

2 lata

XXII.

Zespół wibracyjny:

-

1

postać naczyniowo-nerwowa

1 rok

2

postać kostno-stawowa

3 lata

3

postać mieszana: naczyniowo-nerwowa i kostno-stawowa

XXIII.

Choroby wywołane pracą w warunkach podwyższonego ciśnienia atmosferycznego:

-

1

choroba dekompresyjna

5 lat

2

urazy ciśnieniowe

3 dni

3

następstwa oddychania mieszaninami gazowymi pod zwiększonym ciśnieniem

XXIV.

Choroby wywołane działaniem wysokich albo niskich temperatur otoczenia:


1 rok

1

udar cieplny albo jego następstwa

2

wyczerpanie cieplne albo jego następstwa

3

odmroziny

XXV.

Choroby układu wzrokowego wywołane czynnikami fizycznymi, chemicznymi lub biologicznymi:

-

1

alergiczne zapalenie spojówek

1 rok

2

ostre zapalenie spojówek wywołane promieniowaniem nadfioletowym

3 dni

3

epidemiczne wirusowe zapalenie spojówek lub rogówki

1 rok

4

zwyrodnienie rogówki wywołane czynnikami drażniącymi

3 lata

5

zaćma wywołana działaniem promieniowania podczerwonego lub długofalowego nadfioletowego

10 lat

6

centralne zmiany zwyrodnieniowe siatkówki i naczyniówki wywołane krótkofalowym promieniowaniem podczerwonym lub promieniowaniem widzialnym z obszaru widma niebieskiego

3 lata

XXVI.

Choroby zakaźne lub pasożytnicze albo ich następstwa

nie można określić

Wypalenie zawodowe od 1 stycznia 2022 roku będzie wpisane do Międzynarodowej Klasyfikacji Chorób i Problemów Zdrowotnych. Oznacza to oficjalne uznanie przypadłości za chorobę. Lekarze będą mogli wystawiać zwolnienia z pracy.

Podsumowanie - choroba zawodowa 

Choroba zawodowa jest skutkiem szkodliwych czynników, które mogą doprowadzić do znacznego pogorszenia zdrowia pracownika. W razie wystąpienia jakichkolwiek objawów, które mogą mieć swoje źródło w pracy, należy niezwłocznie poinformować o tym pracodawcę, aby ten mógł podjąć odpowiednie kroki do usunięcia zagrożenia i umożliwić reszcie pracowników pracę w wymaganych warunkach. 

Podstawa prawna 

Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 roku – Kodeks Pracy

Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 roku w sprawie chorób zawodowych

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 10 stycznia 2020 roku, II OSK 398/18

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 maja 2020 roku, II OSK 3175/19

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 marca 2021 roku, II OSK 185/18