Życiorys naukowy – jak prawidłowo napisać?

Formalne zagadnienia związane z tworzeniem CV są nam zazwyczaj znane. Wiemy między innymi, że nie powinno być ono zbyt długie, najlepiej, gdyby mieściło się na maksymalnie dwóch stronach A4. Możliwe są grafiki, wyróżnienia – byleby były estetyczne, czytelne i konsekwentne. Rekruter przegląda mnóstwo CV, nie ma więc czasu na czytanie wielostronicowych dokumentów. Zupełnie inaczej jest jednak w przypadku pracowników naukowych czy kandydatów na doktorantów. Jak wygląda życiorys naukowy? Jakie informacje w nim zawrzeć? Podpowiadamy w naszym artykule.

Życiorys naukowy – czym się różni?

Tak jak już wspominaliśmy, rekruterzy zazwyczaj mają mnóstwo CV do przejrzenia, dlatego też liczą na to, że dokumenty będą jak najbardziej konkretnie, zawierały tylko najważniejsze informacje i zamkną się w maksymalnie dwóch stronach A4.

Życiorys naukowy jest jednak studiowany niezwykle dokładnie i liczy się w nim każdy krok naszej zawodowej ścieżki. W związku z tym nie ma tutaj limitu, a wręcz przeciwnie – im dłuższe CV tym lepiej. Zawiera ono mnóstwo szczegółowych informacji i więcej danych osobowych niż w przypadku „tradycyjnego” dokumentu.

Jak napisać życiorys zawodowy?

Przede wszystkim warto wspomnieć, że na stronach uniwersytetów często można znaleźć wzór życiorysu naukowego. Tutaj również różni się to w porównaniu z CV tradycyjnym, którego szablon ma najczęściej służyć tylko za inspirację, im bardziej indywidualnie i dopasowanie do odbiorcy, tym lepiej. W przypadku CV naukowego należy po prostu wypełnić wzór swoimi danymi według szczegółowych instrukcji.

Co zawiera życiorys zawodowy?

W takim dokumencie zawieramy dane osobowe, adres korespondencyjny, e-mail, numer telefonu, datę urodzenia (w niektórych miejscach wymagane jest też podanie obywatelstwa) oraz dane kontaktowe miejsca pracy.

Oprócz tego kandydat powinien opisać także:

• swoje wykształcenie (bardzo dokładnie, podając nie tylko nazwę tytułu naukowego, lecz także przykładowo imię i nazwisko promotora);
• zatrudnienie (jego okres, pełnione stanowisko i miejsce pracy);
• zainteresowania naukowe;
• wszelkie nagrody i wyróżnienia (nazwa oraz instytucja/osoba wręczająca);
• uczestnictwo w organizacjach i instytucjach naukowych oraz zawodowych (nazwa stowarzyszenia, okres uczestnictwa, pełniona funkcja);
• wszelkie publikacje (także te zastrzeżone i nieprzeznaczone do druku);
• uczestnictwo w konferencjach (nazwa konferencji, czas trwania, nazwa wygłaszanego referatu);
• współprace międzynarodowe (rodzaj współpracy, miejsce, osoby współpracujące);
• projekty badawcze;
• granty i stypendia;
• wykaz wypromowanych doktorantów (daty otwarcia i zakończenia przewodu, imię i nazwisko doktoranta, tytuł pracy doktorskiej, miejsce otwarcia i zakończenia przewodu);
• referencje;
• znajomość języków obcych;
• o doświadczeniu zawodowym pozanaukowym można wspomnieć, jeśli praca jest bezpośrednio związana z dziedziną, którą się zajmujemy.

Jeśli któraś z tych części nas nie dotyczy, po prostu ją pomińmy.

Wymagania formalne

Jeśli chodzi o wymagania formalne, do życiorysu naukowego najlepiej użyć jednego, kroju pisma. Warto zwrócić uwagę na to, by był prosty i czytelny. Dobrze sprawdzą się te fonty, które są powszechnie znane. Jeśli chcemy coś wyróżnić, wystarczy pogrubienie. Jest to bardzo prosty dokument, w którym nie zawieramy grafik czy zdjęcia. Oczywiście konieczna jest także poprawność językowa.

Przygotowanie życiorysu naukowego z pewnością jest praco- i czasochłonne, jednak warto być jak najbardziej dokładnym – nasze CV będzie najprawdopodobniej bardzo dokładnie przestudiowane. Postarajmy się więc, by było ono profesjonalne.