Poradnik Pracownika

Skrócenie okresu wypowiedzenia przez pracownika - czy jest dopuszczalne?

Przepisy prawa pracy funkcjonują na gruncie równości stron stosunku pracy. Równość ta nie zawsze jednak charakteryzuje się idealną symetrią, co z kolei wynika z odmiennego statusu pracodawcy i osoby zatrudnionej. Przykładem tego może być chociażby kwestia prawa do skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę. Czy skrócenie okresu wypowiedzenia przez pracownika jest dopuszczalne, a jeśli tak, to w jakich okolicznościach? Piszemy na ten temat poniżej w artykule.

Okresy wypowiedzenia umowy o pracę – podstawowe informacje

Okresy wypowiedzenia umowy o pracę zostały określone w Ustawie z dnia 26 czerwca 1974 roku – Kodeks pracy (kp).

Okresy wypowiedzenia umowy o pracę mają charakter tzw. okresów sztywnych, a więc nie mogą podlegać – co do zasady – zmianom w ramach postanowień umownych.

W odniesieniu do umów o pracę zawartych na okres próbny – okres wypowiedzenia wynosi:

  • 3 dni robocze – jeżeli okres próbny nie przekracza 2 tygodni;
  • 1 tydzień – przy okresie próbnym przekraczającym 2 tygodnie;
  • 2 tygodnie – jeżeli okres próbny obejmuje 3 miesiące.

Z kolei okres wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony i umowy o pracę zawartej na czas określony jest uzależniony od okresu zatrudnienia u danego pracodawcy i wynosi:

  • 2 tygodnie – jeżeli pracownik był zatrudniony krócej niż 6 miesięcy;
  • 1 miesiąc – przy co najmniej 6-miesięcznym okresie zatrudnienia;
  • 3 miesiące – jeżeli pracownik był zatrudniony co najmniej 3 lata.

W drodze wyjątku – do okresu zatrudnienia, od którego zależy długość okresów wypowiedzenia, wlicza się zatrudnienie u poprzedniego pracodawcy, jeżeli zmiana pracodawcy nastąpiła na zasadach określonych w art. 231 kp (przejście zakładu pracy na innego pracodawcę), jak również w innych przypadkach, gdy z mocy odrębnych przepisów nowy pracodawca jest następcą prawnym w stosunkach pracy nawiązanych przez pracodawcę poprzednio zatrudniającego tego pracownika. 

Jak wynika z uchwały 7 sędziów Sądu Najwyższego (SN) z 15 stycznia 2003 roku, przy ustalaniu okresu wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony (art. 36 § 1 kp) uwzględnia się wszystkie okresy zatrudnienia u tego samego (danego) pracodawcy (III PZP 20/02, OSN 2004/1/4).

Ponadto zgodnie z treścią wyroku SN z 11 maja 1999 roku o długości okresów wypowiedzenia decyduje okres zatrudnienia u danego pracodawcy liczony od dnia zawarcia umowy o pracę do daty jej rozwiązania z upływem okresu wypowiedzenia (I PKN 34/99, OSNAPiUS 2000/14/544).

Zmiany w zakresie okresu wypowiedzenia na podstawie Kodeksu pracy

Przepisy Kodeksu pracy przewidują możliwość skrócenia okresu wypowiedzenia przez pracodawcę, przy czym czynność ta może nastąpić jedynie wówczas, gdy zaistniały konkretne okoliczności wskazane w ustawie. Oznacza to zatem, że w odniesieniu do skrócenia okresu wypowiedzenia obowiązują wyraźnie wskazane ograniczenia.

Skrócenie 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia (najwyżej jednak do 1 miesiąca) jest dopuszczalne, jeżeli wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub umowy o pracę zawartej na czas określony następuje z powodu ogłoszenia upadłości lub likwidacji pracodawcy albo z innych przyczyn niedotyczących pracowników. W takim przypadku pracownikowi przysługuje odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za pozostałą część wypowiedzenia.

Okres, za który pracownik otrzymał odszkodowanie, wlicza się pracownikowi do okresu zatrudnienia.

Warto podkreślić, że pracodawca, który chce dokonać skrócenia wypowiedzenia, powinien złożyć oświadczenie w tej sprawie razem z wypowiedzeniem. 

Gwoli ścisłości trzeba dodać, że pracodawca i pracownik mogą także postanowić o wydłużeniu okresów wypowiedzenia, jest to jednak dopuszczalne w szczególnych określonych w Kodeksie pracy warunkach. Strony mogą mianowicie ustalić w umowie o pracę, że 2-tygodniowy okres wypowiedzenia wyniesie 1 miesiąc, a miesięczny okres wypowiedzenia wynosić będzie 3 miesiące, jeżeli pracownik jest zatrudniony na stanowisku związanym z odpowiedzialnością materialną.

Ponadto, w ramach obustronnych ustaleń, strony mogą postanowić – po dokonaniu wypowiedzenia umowy o pracę przez jedną z nich – że umowa ulegnie rozwiązaniu we wcześniejszym terminie, przy czym ustalenie takie nie powoduje zmiany trybu rozwiązania umowy o pracę (art. 36 § 6 kp).

Skrócenie okresu wypowiedzenia przez pracownika – czy jest dopuszczalne?

Powstaje pytanie, czy pracownikowi przysługuje – w drodze analogii do uprawnień pracodawcy – prawo do skrócenia okresu wypowiedzenia?

Przede wszystkim należy podkreślić, że skrócenie okresu wypowiedzenia jest dozwoloną, legalną czynnością prawną, niezależnie od tego, kto występuje z taką inicjatywą. O ile jednak Kodeks pracy wskazuje przypadki, w których pracodawca jest uprawniony do jednostronnej decyzji w tej sprawie, o tyle w odniesieniu do pracownika nie przewidziano takich regulacji.

Pracownik nie jest uprawniony do skrócenia ustawowego okresu wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie przepisu Kodeksu pracy. Czynność prawna polegająca na ustaleniu krótszego okresu wypowiedzenia może być skuteczna jedynie za zgodą pracodawcy.

Co to w praktyce oznacza? Jeżeli pracownik skieruje do pracodawcy wniosek o skrócenie okresu wypowiedzenia, to pracodawca zdecyduje, czy przyjmie tę ofertę, czy też wniosek zostanie rozpatrzony negatywnie. Inaczej mówiąc, skrócenie okresu wypowiedzenia przez pracownika jest możliwe wyłącznie w ramach porozumienia zmieniającego, czyli za zgodą pracodawcy. 

Przykład 1.

Pracownik złożył pracodawcy wypowiedzenie umowy o pracę, przy czym obowiązuje go 3-miesięczny okres wypowiedzenia. Przyszły pracodawca zatrudnionego postanowił przyspieszyć rekrutację, wskutek czego pracownik otrzymał propozycję podjęcia pracy już od następnego miesiąca (czyli w okresie trwającego wypowiedzenia). W związku z zaistniałymi okolicznościami pracownik zwrócił się do pracodawcy o przyspieszenie rozwiązania stosunku pracy, czyli o skrócenie okresu wypowiedzenia. Po analizie sytuacji pracodawca zmuszony był odrzucić wniosek pracownika. Natychmiastowe odejście spowodowałoby znaczne zaburzenia w procesie pracy, co wynika z trudności znalezienia kompetentnej osoby na stanowisko zajmowane przez odchodzącego pracownika. 

Należy podkreślić, że pracodawca ma pełne prawo do podjęcia decyzji określonej powyżej w przykładzie. Jak już wspomnieliśmy, żaden przepis Kodeksu pracy nie nakłada na pracodawcę obowiązku zaakceptowania wniosku pracownika w przedmiocie skrócenia okresu wypowiedzenia. Oczywiście, jeżeli nie ma przeszkód natury organizacyjnej, pracodawca może się zgodzić na propozycję pracownika dotyczącą wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę.

Przykład 2.

Pracownik na 3-miesięcznym wypowiedzeniu umowy o pracę zwrócił się do pracodawcy o skrócenie okresu wypowiedzenia, co uzasadnił zmianami osobistymi, jakie nastąpiły już po wypowiedzeniu. Pracodawca wyraził zgodę na skrócenie okresu wypowiedzenia przez pracownika, wiedząc bowiem o planach zatrudnionego, znalazł inną osobę na zastępstwo, która może podjąć pracę we wcześniejszym terminie. Pracodawca i pracownik zawarli porozumienie w tej sprawie. 

Takie postępowanie pracodawcy jest w pełni dopuszczalne i zgodne z przytoczonym już wcześniej art. 36 § 6 kp.

Jednocześnie trzeba pamiętać, że ustalenie – w drodze porozumienia stron – wcześniejszego terminu rozwiązania umowy o pracę nie oznacza zmiany trybu jej rozwiązania. Innymi słowy, rozwiązanie umowy w dalszym ciągu dojdzie do skutku w trybie wypowiedzenia, nie zaś na podstawie porozumienia stron.  

Skrócenie okresu wypowiedzenia przez pracownika – podsumowanie

Pracodawca ma prawo, w przewidzianych prawem okolicznościach, dokonać skrócenia okresu wypowiedzenia umowy o pracę. Pracownik nie jest jednak uprawniony do skrócenia ustawowego okresu wypowiedzenia umowy o pracę na podstawie przepisu prawa pracy. Takie działanie ze strony pracownika może być skuteczne jedynie za zgodą pracodawcy, czyli na podstawie porozumienia stron. Jeżeli pracownik zgłosi zamiar skrócenia wypowiedzenia, decyzja w tym zakresie należy wyłącznie do pracodawcy, żaden przepis nie obliguje bowiem pracodawcy do zaakceptowania wniosku pracownika. W razie gdy nie ma ku temu przeszkód, pracodawca może pozytywnie rozpatrzyć wniosek pracownika, przy czym ustalenie wcześniejszego terminu rozwiązania umowy o pracę nie oznacza zmiany trybu jej rozwiązania.