Bezrobocie koniunkturalne - dlaczego powstaje?

Bezrobocie, słowo to swoim znaczeniem obejmuje utrudnioną możliwość znalezienia pracy zarobkowej, i dotyka ludzi w wieku produkcyjnym, którzy są aktywnymi i czynnie szukającymi pracy. Ludzie bezrobotni w znacznej części, są w wieku produkcyjnym i  stanowią większy odsetek ludności w wieku produkcyjnym. Czym jest bezrobocie koniunkturalne? Wyjaśniamy w artykule!

Bezrobocie koniunkturalne w pigułce

Bezrobocie i jego rodzaje że względu na przyczyny to m.in.: bezrobocie frykcyjne, strukturalne, koniunkturalne, technologiczne i sezonowe. Bezrobocie koniunkturalne, inaczej określane jest jako cykliczne lub keynesowskie. To brak zatrudnienia, będący wynikiem sytuacji gospodarczej w kraju lub danym regionie. W przypadku spowolnienia gospodarki, zmniejsza się zapotrzebowanie na pracę. Stan bezrobocia koniunkturalnego ulega poprawie, wówczas kiedy sytuacja gospodarcza zaczyna się rozwijać.

Czym jest koniunktura?

Według definicji Słownika języka polskiego PWN koniunktura, to:

• sytuacja stwarzająca warunki, zwykle korzystne, do rozwoju jakiejś działalności,
• całokształt wskaźników życia gospodarczego charakteryzujący stan gospodarki danego kraju lub rynku towarowego.

Dlaczego bezrobocie koniunkturalne powstaje?

W momencie fazy spowolnienia gospodarki, bezrobocie koniunkturalne rośnie, z kolei kiedy sytuacja gospodarcza się poprawia, a bezrobocie maleje. Różne są skutki braku równowagi, do jednych z nich należy redukcja miejsc pracy. 

Przedsiębiorstwa produkcyjne, żeby uniknąć strat, zmuszone są do zamknięcia stanowisk pracy. Osoby, które niejednokrotnie straciły jedyne źródło dochodu, kupują mniej, co dodatkowo pogarsza sytuację. Dodatkowo współistnieją też problemy natury społecznej. Na terytorium gdzie wskaźnik bezrobocia jest wysoki, częściej odnotowywane są negatywne zdarzenia, takie jak przestępstwa. 

Innymi zjawiskami towarzyszącymi bezrobociu koniunkturalnemu jest pogłębienie recesji, dzieje się to w przypadku ubożenia społeczeństwa i jednoczesnym zmniejszeniu produkcji przez producentów, co nie ułatwia zakończenie klęski gospodarczej.         

Wzrost bezrobocia koniunkturalnego stanowi dodatkowe obciążenie budżetu dla państwa. Wówczas konieczne jest wprowadzenie np. wypłaty zasiłków dla osób bezrobotnych. W urzędach pracy, można spotkać się z różnymi programami uzupełniającymi poszukiwanie pracy.

W przypadku kiedy bezrobocie koniunkturalne zdaje się nie mieć końca, może dojść do różnych strajków i rozruchów. Występują jednostki, które w sposób naturalny potrafią zastosować zmiany w swoim życiu, odkładając na bok plany długoterminowe. Rosnące zniecierpliwienie, stała niewiadoma co do jutra, troska o losy najbliższych, która jest powiązana z brakiem stałego źródła dochodów, jest wystarczającym czynnikiem do wybuchów protestów.

Bezrobocie koniunkturalne, stanowi ogromny problem pod względem gospodarczym, jak i społecznym, metody walki z nim czy też załagodzenia bezrobocia, są różne, w zależności od stopnia rozwinięcia kraju. 

Bardziej popularne metody, które są stosowane przy bezrobociu to:

• pośrednictwo urzędów pracy i ich doradztwo zawodowe,
• koncepcja robót publicznych dla bezrobotnych,
• tworzenie szkoleń i kursów, które ułatwiają bezrobotnym znalezienie pracy,
• wspieranie emigracji zarobkowej,
• obniżanie stopy podatkowej, mające na celu rewitalizację gospodarki i przyśpieszenie naturalnego wzrostu liczby miejsc pracy,
• obniżanie czasu pracy,
• zastosowanie dla bezrobotnych kredytów itp.

Przy łagodzeniu skutków bezrobocia, dużą rolę odgrywa przyznany przez państwo zasiłek dla bezrobotnych, wspomaga ich to w codziennym funkcjonowaniu, aczkolwiek nie jest wystarczającym źródłem finansowym.